Sa Gabi ng Isang Piyon

SA GABI NG ISANG PIYON


Paano ka makakatulog?

Iniwan man ng mga palad mo ang pala,

Martilyo, tubo’t kawad at iba pang kasangkapan,

Alas-singko’y hindi naging hudyat upang

Umibis ang graba’t semento sa iyong hininga.

Sa karimlan mo nga lamang maaaring ihabilin

Ang kirot at silakbo ng iyong himaymay:

Mga lintos, galos, hiwa ng daliri braso’t utak

Kapag binabanig na ang kapirasong playwud,

Mga kusot o supot-semento sa ulilang

Sulok ng gusaling nakatirik.

Binabalisa ka ng paggawa —
(Hindi ka maidlip kahit sagad-buto ang pagod mo)
Dugo’t pawis pang lalangkap

Sa buhangin at sementong hinahalo na kalamnang

Itatapal mo sa bakal na mga tadyang:

Kalansay na nabubuong dambuhala mula

Sa pagdurugo mo bawat saglit; kapalit

Ang kitang di-maipantawid-gutom ng pamilya,

Pag-asam sa bagong kontrata at dalanging paos.

Paano ka matutulog kung sa bawat paghiga mo’y

Unti-unting nilalagom ng bubungang sakdal-tayog

Ang mga bituin? Maaari ka nga lamang

Mag-usisa sa dilim kung bakit di umiibis

Ang graba’t ‘semento sa iyong hininga...

Kung nabubuo sa guniguni mo maya’t maya

Na ikaw ay mistulang bahagi ng iskapold

Na kinabukasa’y babaklasin mo rin.